vrijdag 10 juni 2011

Je wordt ouder Mama geef het maar toe!

Eigenlijk heb ik geen problemen met mijn leeftijd. Sterker nog ik ben er trots op steeds weer een jaartje erbij te mogen tellen.
Ik ben 45 en trots op mijn leeftijd en ook op hoe ik het nog doe. Ben op een aantal kleinigheidjes best nog fit  (slijtage aan knie dankzij sporten niet meegerekend). Vanmorgen nog met de fiets de boterhammen voor de jongste van de vier telgen na gaan brengen. Niet buiten adem geweest. Das mooi dan!

Ik word wel steeds geconfronteerd met het feit dat mijn kids ook ouder worden. En dat ik dat veel meer problematisch vind dan mijn eigen leeftijd. Van de vier koters hebben er momenteel twee al de leeftijd van volwassenheid bereikt. Dat dit gepaard gaat met volwassen gedrag was mijn grote hoop. En ik moet zeggen het valt me niet tegen. De opvoeding is in zoverre voldoende geweest dat ik mij niet hoef te schamen als ze in de buitenwereld "hun ding" doen.

De anders twee meiden zitten nog steeds in de Puberandus Grandus fase. Met andere woorden, het maakt niet uit wat er gebeurt is of gezegd wordt, het maakt ook niet uit wie het was, en nog veel minder interessant is het waarom van het gezegde. Maar alle voorgaande onderdelen zijn een reden. Een reden om vulkanische aktiviteit van ongekende grote op te wekken. De vulkaanuitbarstingen in Chili en Ijsland zijn er niets tegen.

Als de wind fout staat dan ontstaan er vaak zeer ontvlambare situaties die zich kenmerken door verbale uitbarstingen van wereldformaat. Waarbij er zinnen, deelzinnen, onderdelen van zinnen en gewoon plain en simple niet te herhalen woorden voorbijvliegen. In zo een rap tempo dat ik denk dat het een ping-pong wedstrijd is op wereldniveau.
Voorheen (lees een maand of wat geleden) placht ik in te grijpen en voor Politieagente te spelen.
Ik ben daarmee gestopt. Ik heb besloten deze beker aan mij voorbij te laten gaan en me (welbewust) te onttrekken aan deze strijd der Puberandussen. Ik hoor het allemaal wel en trek ook mijn wenkbrauwen op maar ik laat dit gekissebis vanzelf doodbloeden. Het kan 5 minuten duren of een hele dag, en afkappen kan altijd nog bij het ontstaan van handgemeen.

Maar dit is wel de reden dat ik me af en toe oud voel. Deed ik dat vroeger ook?? Heb ik mijn ouders ook zo gefrustreerd?? En sterker nog, hebben zij er ook grijze haren van gekregen? Hebben ze ook negatieve  gedachtes gehad over de waarde van hun opvoeding?

Ik wens te denken van niet. Ik hoop ook dat het niet zo is. Want als dat wel zo is dan wil ik mijn ouders alsnog mijn excuses aanbieden. Vanwege alle onrust die het veroorzaakt, vanwege het verdrietige gevoel dat je hebt als je kids dit doen. maar ook vanwege het feit dat ik het me niet eens kan herinneren. En dus mijn kids dit waarschijnlijk ook nooit meer terug kunnen halen. En ik het ze niet kan kwalijk nemen.
Dit zorgt er dus voor dat ik ook geen energie hierin hoef te steken. Energie overhouden is goed, kun je voor andere dingen inzetten.Dan voel je je niet zo oud, en kun je nog effe lekker de badkamer een beurt geven. Hoor je ook het gekibbel beneden niet!


Een ding is zeker!
 "het is maar een fase...het gaat allemaal voorbij"
 

2 opmerkingen:

  1. Het is inderdaad maar een fase. Heel goed om dat zo te zien. De vraag is alleen: hoelang duurt zo'n fase? Ik vind het moeilijk om niet in te grijpen als pubers te keer gaan als wilde dieren. Toch is dat wellicht het juiste plan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Blijft een lastige vraag, ik weet alleen een ding zeker. Meiden hebben er meer last van dan de jongens. Laat ik nou drie meiden hebben. pfff
    Maar als ze niet kibbelen of anderszins in de contramine zijn..dan is het een geweldig groepje. Dat hou ik me dan maar voor. Bedankt voor je reactie

    BeantwoordenVerwijderen