zondag 4 mei 2014

Creatief met kurk en andere zaken.

Sinds januari 2014 ben ik begonnen met tekenen...begonnen is niet de juiste term...ik deed het al eerder maar door drukte en andere omstandigheden kwam ik er niet meer toe. Nee dat klopt niet helemaal..ik nam me de tijd er niet voor.
Enfin...sinds januari ben ik aan het tekenen geslagen...en post ik mijn  tekeningen op Facebook..in een besloten groep. Dat is zo leuk om te doen...zo krijg je namelijk veel feedback over je werk en kun je ook inspiratie opdoen door het werk dat anderen laten zien.

Nou vond en vind ik het altijd al leuk om te "knommelen"....ooit nog eens 3D kaarten gemaakt..maar inmiddels ben ik verder gegaan....pruiken pimpen, tekenen, taarten bakken...ik geniet er intens van.
Vandaag had ik echter een uitdagingkje.

Voor de Sambaband waar ik bij ben hadden ze bedacht dat we een soort van schouderkapje gingen maken....ik zal de werkbeschrijving hier niet plaatsen..maar laat ik zo zeggen...veel lijm was nodig om dit werkstuk voor elkaar te krijgen.
Nou ben ik zelf van het type "perfectionist" en dat zorgt ervoor dat als ik aan zoiets begin...ik de onbedwingbare neiging heb om alles te doordenken en vooraf al helemaal in het creatief proces de details te willen bepalen.
Goed...of nee  uhm dussss....mmmm enfin.

Ik had alle materialen in huis...keurig netjes aangeleverd door het materialenteam van de band. Maar ik kon tijdens het gezamelijk knutselen niet de rust vinden om het te doen....dan maar thuis aan de slag...want als volleerd "knutselfrutselbak-en-tekentiepje"heb je natuurlijk alles in huis. In huis, inderdaad dat is de juiste term.  Voor deze creatieve uitspatting had ik namelijk een lijmspuitbus nodig, die ik zeker weten, nog in februari, voor de carnaval  had gebruikt, om samen met een vriendin een enge pruik te pimpen. Maar waar was die spuitbus nou gebleven...mmm....vaste plek zou zijn, in kist met knutselfrutselspullen. Maar daar was hij dus niet te vinden...dan maar even in de carnavalskist kijken. Iedereen heeft natuurlijk zo'n kist, die gemiddeld maar twee keer per jaar opengaat....voor de carnaval...om te kijken wat je aantrekt...en na de carnaval om...met wallen onder je ogen van een week losgaan..de spullen weer terug in de kist te mieteren. Mijn hubbiemans was zo lief om even de tv, die op de kist staat, op te tillen zodat ik even kon spieken of te Plustas met de spuitbus in de kist zat....nee dus.
Dank aan hubbiemans voor de ondersteuning....dan dus verder zoeken..boven op zolder is een plek waar ik, als carnavalist eerste klas,  mijn zooi bewaar. Op naar de zolder dus. Komende bij de afdeling, Kerst, Carnaval en andere zooi, valt mij op dat ik helemaaaaaal geen Carnavalsspullen kan vinden. Hoe kan dat nou? Weer naar beneden....even prakkedenken...toch maar weer naar de zolder.  Goed voor de beenspieren en de kuiten, 24 treden omhoog en omlaag en dat twee keer.....mmm dan mag er nu wel een wijntje gedronken worden.......maar ik wijk af. Die spuitbus zal en moet er komen. Want mijn toch wel geniale ontwerp moet nog gelijmd worden. Dus weer naar boven. En dan blijkt de afdeling Carnaval, helemaal in tegenstelling tot mijn verwachting, te zijn verhuist, van de rechterkant van de zolder naar de linkerkant van de zolder. Ja hallooooooo dat kan zo maar niet...uiteindelijk dan de bus gevonden en nijver aan de slag.
Driehoekjes van glanzend groen op een strakblauwe ondergrond. Maar ik wil niet dat hele ding inspuiten....even prakkedenken....oplossing is als snel gevonden....op een kartonnetje prikken en inspuiten...even wachten en dan op het karton plakken..al zeg ik het zelf..GENIAAL.

Na dat ik dit met verve heb gedaan, plak ik de goudkleurige linten erom  heen...mooi. Helemaal happy..tot dat.....ik ontdek dat er nog een fluffyachtig blauw boa-ding opgeplakt moet worden...ik vind het niet echt passen. Dus ik bel het opperhoofd van de afdeling kleding van de band en vraag of dat fluffyachtig blauw boa-ding er ook echt op moet.....ja dat moet.....in "sjaopsnaam" dan maar. Maar de purist in mij is niet tevreden. Ik moet het nog "van mij" maken. En dus bedenksel ik nog een speciaal dingetje voor op mijn schouderkapje. Nadat dit er op zit, trakteer ik mezelf op een aanpassessie...en ja hoor....er moet nog echt een elastiek onder de armen door, want anders stijg ik bij een fris en fruitig windje, met schouderkapje en al op.

Saillant detail voor de groothoofdigen onder ons.... bij het aanpassen bleef het ding op mijn oren hangen en had ik opeens een soort van sombrero (maar dan niet echt). 

Inmiddels ligt het schouderkapje te drogen, en kan ik zeggen dat ik mijn ding gedaan heb.

Morgen ga ik aan de slag met schetsen....nog een weekje vakantie voor de boeg.
Hier een voorbeeld van wat ik dan zoal schets.