zaterdag 18 juni 2011

Toekomstvisie.

Een paar dagen geleden zaten mijn ouders aan de tafel bij ons. Kijkend naar mijn moeder, en haar ouder wordende gezicht en grijze haren moest ik denken aan een Engels gezegde.
"Growing old, Gracefully." Nou dat is iets dan mijn moeder zeer goed laat zien. Een nog zeer gave huid en mooi grijs haar. Zelf ziet ze dat niet zo, maar ja dat is vrouwen denk ik eigen. Mijn vader heeft een mooie donkere huid in tegenstelling tot mijn moeder die een sneeuwwitjestype is. Blanke huid en zwart haar, daartegenover mijn vader, donkere huid en zwart haar. Als je de foto's van hun beiden ziet in jongere jaren dan zie je een op Elvis lijkend stuk dat in een zwart trouwpak staat,  naast een Elizabeth Taylor der lage landen.
 Mijn vader is inmiddels trotse bezitter van een baard en begint te kalen, maar daar geeft hij niets om. Zijn blauw / grijze ogen zijn nog altijd zeer doordringend en kunnen de wereld aan.  Zo dat is dan mijn afkomst.
Nou zal het jullie niet verbazen dat ik mezelf niet echt terug kan vinden in deze schoonheden. Ik vond mezelf altijd maar een little ugly Duckling (hebben we allemaal denk ik wel) en ben eigenlijk pas de laatste jaren heel tevreden over mezelf en mijn uiterlijk. Maar ook ik word ouder naar gelang mijn leeftijd vordert. En daar kunt je veel van vinden. Sommige dingen kijk ik naar uit, andere zaken vind ik minder. Zo ontdekte ik dat mijn ouders allebei trotse bezitters zijn van wat ik noem de kalkoenenkin. Ik neem aan dat jullie weten wat ik daar mee bedoel. 
Ik zag het pas goed toen mijn pa een aantal weken geleden zijn baard perongeluk helemaal afschoor. Dat op zichzelf is al een heel verhaal. Hij ging de baard trimmen en kwam tot de conclusie dat de trimmer moest worden gereinigd. De daad bij het woord voegend reinigde hij de scheerkop en ging verder met het bewerken van zijn baard. HOLAAAAA opeens kwam hij er precies op tijd, net te laat achter dat hij vergeten was de afstandshouder er weer op te zetten. En dus liep er opeens een A73 over zijn gezicht. Een rechte weg waar al jaren geen zonlicht had geschenen. En ja dan kun je niets anders meer dan alles afscheren. Toen ik hem smiddags zag herkende ik hem niet. Als mijn moeder er niet bij was geweest dan had ik zo aan hem voorbij gelopen.  Maar.....ook hij heeft de kalkoenkin. En dus ben ik erfelijk voorbepaald die ook te krijgen. EN....deze week werden er op school waar ik werk foto's gemaakt en wat zag mijn spiedend oog... aan de onderkant van mijn vierkante mooie strakke kin...het begin van de kalkoenkin.
Hoe dan ook....als ik later oud en wijs ben en dan nog kan terugkijken op een geweldig leven..dan mag mijn kalkoenkin met me mee! Want,... is er wat aan de doen? Behalve snijden? Laat jullie licht eens schijnen op dit dilemma! Gobble Gobble en tot snel.

2 opmerkingen:

  1. Met kalkoennek of niet voor mij ben je een hele mooie vrouw......Die gewoon prachtig is!!!

    We mogen allemaal maar hopen dat we oud&gelukig mogen worden op de manier zoals je ouders dat doen!!!!

    Dikke kus

    Jagaira

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel lieve Jagaira. Inderdaad is dat mijn doel. Een mooi doel om Gracefully oud te worden.
    Fijne verjaardag meis. xxx

    BeantwoordenVerwijderen