Natuurlijk wenste ik haar toen alle succes en liefs in haar nieuwe thuisland, maar verdriet was zeer zeker aanwezig. Na een tijdje ben ik nog eens op bezoek geweest in Phoenix. Dat was geweldig..provinciaaltje in wereldstad! Wijdt ik nog wel eens een blogje aan.
Op een gegeven moment zijn ze wederom verhuisd naar Koeweit vanwege het werk van haar man. Toen ben ik haar kwijtgeraakt. Ongeveer 12 jaar lang was ze onbereikbaar en wat ik ook deed ik kon niet achter haar verblijfplaats komen. Afgelopen maand vond mijn man haar op Facbook. Ik heb haar een berichtje gestuurd en zelf als de sodemieter een account aangemaakt. Gaat op een gegeven moment de telefoon...en hoor ik aan de andere kant....(in het duits) ....waaaaaaah juliie hebben nog steeds hetzelfde telefoonummer! Er ging een schok door me heen, ik kreeg kippevel...tranen stonden in mijn ogen...ik herkende haar stem. Het was Melanie!! Wat geweldig dit!
Gisteren hebben we elkaar voor het eerst sinds al die jaren weer ontmoet. Er was niets veranderd, we beppen nog steeds in het duits en engels en alles ertussen in. We hebben geknuffeld, verteld over de afgelopen jaren, alle mooie dingen alle minder mooie dingen. Ongelofelijk, dit is geen toeval, toeval bestaat niet! Het feit alleen al dat ze gewoon naast me zat en dat we elkaar konden aankijken en gewoon genieten van elkaars aanwezigheid.
Het was gisteren dus een topdag, een dag met een sterretje , een dag om niet te vergeten.
Ze woont nu in Belgie en in ga haar binnenkort bezoeken,ze woont maar 80 km van me vandaan!
Me so happy.
Aaawww, me sooo happy too!!
BeantwoordenVerwijderenLike no time has passed at all. Love you so much and so happy to get to spend time together again. Probably a lot more than years ago, since we're practically neighbors now!!
xxxxxxx